భూమి కంపించిపోలేదు
గాలి స్తంభించలేదు
నిన్న నువ్వు రాకపోతే…
నా హృదయస్పందనలు ఆగిపోవు
నా ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసలు నిలిచిపోవు
రేపు నువ్వు రాకపోతే…
కళకోసం,కలల కోసం
నవ్యత్వం కోసం, కవిత్వం కోసం
ఎన్నేళ్ళనుంచని ఈ ఎదురుచూపులు…
అవ్యక్త స్వప్నాల్లోనూ
నిత్య మనోగతుల్లోనూ
నీ కొరకేగా ఈ ఎదురుచూపులు…
అజ్ఞానం అస్తమించాలి
ప్రజ్ఞానం ఉదయించాలి
అలంటి రోజు కోసమే నా నిరీక్షణ
నేడు కాదు, రేపు కాదు,
దశాబ్దం కాదు, శతాబ్దం కాదు,
చివరిదాకా ఆగదు నా నిరీక్షణ.
నీకై ఎదురుచూస్తూ నాకు ధుమ్ముధూళి పట్టేస్తే
నేనెవరో అని నువ్వు గుర్తుపట్టక వదిలేస్తే
నెనేమైపోతనోన్నన్న భయం.
కనికరించి నువ్వు నిజంగానే వస్తే
నా అనాకార రూపం చూస్తే
మళ్ళీ వెళ్ళిపోతావేమోనన్న భయం.
No comments:
Post a Comment