నను మురిపించిన నా నేస్తమా, వదిలెల్లమాకు నన్నొదిలెల్లమాకు
అంగట్లో కుళ్ళిన కూరగాయల కలగూర గంప వంటి ఈ ప్రపంచంలో
నీకూ నాకూ చోటు లేదు మిత్రమా, ఎటు చూసినా అరణ్య రోధన, ఎటు వెళ్ళినా అనన్య శోధన,
యంత్ర భూతాల మరణ మృదంగం, కాలుష్యపు కోరల వికటాట్టహాసం,
ప్లాస్టిక్ నవ్వుల పలకరింపులు, యాంత్రిక జీవన వికారపు చేష్టలు,
వికటించిన మనసు గతులు, సడలిన సాంప్రదాయపు విలువలు,
ఈ జీవన వాహినిలో, స్వచ్చమైన ఓ హృదయం కోసం, నిర్మలమైన మనసు కోసం,
నీ కోసం పరితపించే ప్రేమ కోసం, నిన్ను ప్రేమించే ఆ ప్రేయసి కోసం, వెతుకులాడుతున్నావా మిత్రమా...
అయితే ఓ జీవితకాలం నీది కాదనుకో... ఏమి నేస్తం ఎదురు చూశావా...
జీవిత కాలం అయిపోయిందని అసువులు బాసావా నేస్తం,
ఈ జన్మలో కాకపోతే ఇంకో జన్మలో అంటూ విడువలేని ఆశతో తుది శ్వాస విడిచావా నేస్తం, నీ ఆశ
అడియాస ఆయెనని నన్ను కూడా దూరం చేశావా నేస్తం, ఒక జీవితకాలం నన్ను ఒంటరిని చేశావు
కదా నేస్తం.
